Duchowość i pedagogika ignacjańska

„Jest czymś wielce niebezpiecznym chcieć wszystkich prowadzić tą samą drogą do doskonałości; taki człowiek nie rozumie, jak różne i jak liczne są dary Ducha Świętego.” – Św. Ignacy Loyola

Dla osób wierzących duchowość jest czymś naturalnym, choć czasem mylona z praktykami religijnymi. Ona jest aspektem życia, który odnosi się do spraw najważniejszych, do „wielkich pytań”: kim jestem?, skąd się bierze moja wartość?, jaki jest sens mojego życia?, jak być szczęśliwym?, jak przeżywać cierpienie i śmierć? Osoby w każdym wieku – zarówno dzieci, młodzież, jak i dorośli, mierzą się z tymi pytaniami i szukają na nie odpowiedzi. Duchowość pozwala nam także – przez praktykę modlitwy i uważności, czyli bycia tu i teraz – doświadczyć bycia obdarowanymi, a z tego rodzi się wdzięczność i pozytywne nastawienie do życia.

Jako szkoła przyjazna dziecku stwarzamy klimat pozwalający uczniom spokojnie zmierzyć się z „wielkimi pytaniami” oraz pokazujemy, jak mogą rozwijać duchowy wymiar swojego życia.

Jesteśmy szkołą katolicką prowadzoną przez Mocnych w Duchu (którymi opiekują się jezuici), a więc żyjemy duchowością Kościoła – wspólnie modlimy się, świętujemy, stwarzamy możliwość korzystania z sakramentów. Szczególne ważna jest dla nas duchowość i idee pedagogii ignacjańskiej, która nieustannie inspiruje naszą działalność. 

Zobacz jak wyglądała Eucharystia inaugurująca rok szkolny:

Wspieraniu rozwoju duchowego służą:

• kadra wrażliwa na sprawy duchowe

• stałe towarzyszenie duchowe 

• codzienna kilkuminutowa modlitwa w szkole

• szkolne uroczystości i święta

• szkolne lub klasowe nabożeństwa i msze św.

• rekolekcje szkolne przygotowywane osobno dla poszczególnych roczników 

• praktyka medytacji i refleksji w ramach rekolekcji i modlitw codziennych

• lekcje religii gdzie kładziemy szczególny nacisk na umiejętność posługiwania się Biblią oraz osobistą relację z Bogiem

• elementy formacji duchowej w różnych projektach szkolnych i międzyszkolnych